Adopcja dorosłego kota – czy warto?

adopcja dorosłego kota

Decyzja o powiększeniu rodziny zapadła. Teraz już tylko zastanawiasz się, czy warto adoptować dorosłego kota. Oczywiście, że tak! Co więcej, w kilku przypadkach będzie to nawet lepszy wybór niż adopcja malucha. Jeśli jednak wciąż się wahasz, przeczytaj nasz poradnik. Postaramy się odpowiedzieć na najczęstsze pytania i wątpliwości, jakie mają przyszli opiekunowie.

Czy z dorosłym kotem można nawiązać więź?

Koty, podobnie jak ludzie, mają różne charaktery. Jedne kochają towarzystwo człowieka, inne – trochę mniej. I dotyczy to wszystkich kotów, zarówno tych, które zostały adoptowane w kocięctwie, jak i w wieku dorosłym.

Okres socjalizacji (czyli czas, w którym w naturalny sposób można oswoić zwierzę z obecnością człowieka, co znacznie ułatwia nawiązanie trwałej więzi), jest u kotów bardzo krótki. Trwa zaledwie do 7-8 tygodnia życia. Jeśli adoptujesz kociaka np. trzymiesięcznego, którego historii nie znasz, nie masz pewności, że w kluczowym okresie miał kontakt z człowiekiem. I odwrotnie, do Stowarzyszenia Koty Sieroty trafiają często dorosłe koty po zmarłych opiekunach, które łakną obecności człowieka, zwłaszcza jeśli do tej pory były kocimi jedynakami.

Z doświadczenia wiemy, że są koty, które nawet po intensywnej socjalizacji od pierwszych tygodni życia, będą w dorosłości zachowywać delikatny dystans wobec opiekuna. Są też takie, które przygarnięte jako dorosłe koty półdzikie będą człowieka kochać całym sercem i wręcz domagać się głaskania. Mogą to robić bardziej subtelnie, ale jeśli będziesz uważnie wsłuchiwać się w kocie komunikaty, bez problemu je odczytasz.  

Tak naprawdę nad stworzeniem więzi z każdym kotem trzeba pracować. Bez względu na to, w jakim wieku jest nowy członek twojej rodziny w dniu adopcji. Codzienne poświęcanie uwagi, odpowiednia reakcja na kocie potrzeby, stworzenie poczucia bezpieczeństwa – to wszystko sprawia, że poznajemy się i ufamy sobie nawzajem.

Czy dorosłego kota można wychować, by miał określony charakter?

Istnieje taka baśń, że ktoś kiedyś wychował kota 😉 Co więcej, nawet z dorosłymi ludźmi ta sztuka zwykle się nie udaje. Charakter kociąt można kształtować tylko w ograniczonym zakresie. Często trafiają do nas rodzeństwa kociąt. Otoczone przez wolontariuszy identyczną opieką, tak samo uczone i karmione – wyrastają na koty o różnych charakterach. Nie zrobisz z wycofanego kota beztroskiego miziaka wskakującego gościom na kolana, a z asertywnego, dominującego zwierzaka posłusznej maskotki.

Jednego możesz być pewien: kociak wymaga znacznie więcej uwagi i czasu poświęconego na zabawę. Dorosły kot bardziej docenia możliwość wylegiwania się na nasłonecznionym parapecie czy spokojne mizianki z opiekunem. Uwielbiają też rutynę: stały rozkład dnia i mebli. Co ważne, dorosły kot ma już ustabilizowany rytm dobowy. Wie, czym różni się dzień od nocy i że nocą ludzie zwykle są bardziej niemrawi. Młodego kota tego wszystkiego musisz dopiero nauczyć.

Jeśli więc szukasz towarzysza do wspólnego cieszenia się miękkością sofy i ciepłem kocyka – wybierz starszego kota. Jeśli masz dzieci, które nie mogą doczekać się wspólnej zabawy z nowym przyjacielem lub Twój tryb życia nie jest ustabilizowany, lepszym wyborem będzie młody kot. 

I najważniejsze: jeśli szukasz kota o określonym charakterze, adoptuj dorosłe zwierzę. Charakter kota jest już ukształtowany i jeśli się zmieni, to niewiele. Nasi wolontariusze znają podopiecznych, obserwują ich na co dzień, mogą więc przedstawić Cię temu właściwemu przyjacielowi 🙂

Czy dorosły kot częściej choruje?

Wręcz przeciwnie – to kocięta mają znacznie niższą odporność i bardziej wrażliwy układ pokarmowy. Wymagają więc od opiekuna większej troski o ich zdrowie niż koty dorosłe.

Ale nie oszukujmy się, koty dorosłe, które trafiają do Stowarzyszenia Koty Sieroty, czasem bywają w kiepskim stanie. Niedożywione, wyziębione, schorowane. Wymagają wówczas bardziej intensywnej opieki weterynaryjnej i większego zaangażowania opiekuna. Jednak najczęściej do adopcji przekazujemy dorosłe koty już w pełni zdrowe, zaszczepione, przetestowane pod kątem chorób zakaźnych i wykastrowane. Taki kot, przy standardowej opiece, czyli dobrej jakościowo karmie i regularnej profilaktyce weterynaryjnej, może żyć w całkowitym zdrowiu przez długie lata.  

Jak długo żyje kot?

I jeszcze jeden, dość trudny temat. Koty domowe, niewychodzące żyją średnio około dwudziestu lat. I taki czas trzeba zaplanować z pełną rozwagą. Zastanów się, w jakim wieku będziesz za kilkanaście lat, kiedy przypadną lata kociej geriatrii? Jak może wyglądać Twoja sytuacja w ciągu tego całego okresu? Oczywiście, nikt z nas nie jest wróżką, nie przewidzimy dziś z całą pewnością naszych losów i sytuacji na świecie w ciągu dwóch dekad. Jednak pewne wydarzenia są bardziej prawdopodobne niż inne: studia, plan przeprowadzki do innego kraju, emerytura…  

Częstą obawą przed adopcją kota starszego jest to, że po krótkim czasie umrze. Będziemy szczerzy, tak bywa. Bywa jednak i tak, że adoptowany przez nas dziesięciolatek spędzi z nami kolejne dziesięć albo i więcej lat. Niezależnie od tego, jak długo czterołapny przyjaciel będzie z Tobą – prawdopodobnie będą to najlepsze lata jego życia. I to Ty możesz mu je ofiarować.

Adopcja dorosłego kota – warto!

Mamy nadzieję, że przekonaliśmy Cię, że adopcja starszego kota to naprawdę dobry pomysł. Jest jeszcze jedna ważna rzecz: dorosłe zwierzęta zwykle czekają na dom dłużej niż maluchy. Więcej też rozumieją, więc szybciej się poddają.

I tak naprawdę to właśnie Ty jesteś dla dojrzałego kota jedyną szansą na spełnione, szczęśliwe życie. 

adopcja dorosłego kota

Tu czeka Twój nowy przyjaciel!

Poznaj naszych podopiecznych. Być może serce zabije Ci mocniej i to właśnie będzie początek jeszcze fajniejszej części Twojego życia.