Decyzja o powiększeniu rodziny zapadła. Teraz już tylko zastanawiasz się, czy warto adoptować dorosłego kota. Oczywiście, że tak! Co więcej, w kilku przypadkach będzie to nawet lepszy wybór niż adopcja malucha. Jeśli jednak wciąż się wahasz, przeczytaj nasz poradnik. Postaramy się odpowiedzieć na najczęstsze pytania i wątpliwości, jakie mają przyszli opiekunowie.
Spis treści
Czy z dorosłym kotem można nawiązać więź?
Koty, podobnie jak ludzie, mają różne charaktery. Jedne kochają towarzystwo człowieka, inne – trochę mniej. I dotyczy to wszystkich kotów, zarówno tych, które zostały adoptowane w kocięctwie, jak i w wieku dorosłym.
Okres socjalizacji (czyli czas, w którym w naturalny sposób można oswoić zwierzę z obecnością człowieka, co znacznie ułatwia nawiązanie trwałej więzi), jest u kotów bardzo krótki. Trwa zaledwie do 7-8 tygodnia życia. Jeśli adoptujesz kociaka np. trzymiesięcznego, którego historii nie znasz, nie masz pewności, że w kluczowym okresie miał kontakt z człowiekiem. I odwrotnie, do Stowarzyszenia Koty Sieroty trafiają często dorosłe koty po zmarłych opiekunach, które łakną obecności człowieka, zwłaszcza jeśli do tej pory były kocimi jedynakami.
Z doświadczenia wiemy, że są koty, które nawet po intensywnej socjalizacji od pierwszych tygodni życia, będą w dorosłości zachowywać delikatny dystans wobec opiekuna. Są też takie, które przygarnięte jako dorosłe koty półdzikie będą człowieka kochać całym sercem i wręcz domagać się głaskania. Mogą to robić bardziej subtelnie, ale jeśli będziesz uważnie wsłuchiwać się w kocie komunikaty, bez problemu je odczytasz.
Tak naprawdę nad stworzeniem więzi z każdym kotem trzeba pracować. Bez względu na to, w jakim wieku jest nowy członek twojej rodziny w dniu adopcji. Codzienne poświęcanie uwagi, odpowiednia reakcja na kocie potrzeby, stworzenie poczucia bezpieczeństwa – to wszystko sprawia, że poznajemy się i ufamy sobie nawzajem.
Czy dorosłego kota można wychować, by miał określony charakter?
Istnieje taka baśń, że ktoś kiedyś wychował kota 😉 Co więcej, nawet z dorosłymi ludźmi ta sztuka zwykle się nie udaje. Charakter kociąt można kształtować tylko w ograniczonym zakresie. Często trafiają do nas rodzeństwa kociąt. Otoczone przez wolontariuszy identyczną opieką, tak samo uczone i karmione – wyrastają na koty o różnych charakterach. Nie zrobisz z wycofanego kota beztroskiego miziaka wskakującego gościom na kolana, a z asertywnego, dominującego zwierzaka posłusznej maskotki.
Jednego możesz być pewien: kociak wymaga znacznie więcej uwagi i czasu poświęconego na zabawę. Dorosły kot bardziej docenia możliwość wylegiwania się na nasłonecznionym parapecie czy spokojne mizianki z opiekunem. Uwielbiają też rutynę: stały rozkład dnia i mebli. Co ważne, dorosły kot ma już ustabilizowany rytm dobowy. Wie, czym różni się dzień od nocy i że nocą ludzie zwykle są bardziej niemrawi. Młodego kota tego wszystkiego musisz dopiero nauczyć.
Jeśli więc szukasz towarzysza do wspólnego cieszenia się miękkością sofy i ciepłem kocyka – wybierz starszego kota. Jeśli masz dzieci, które nie mogą doczekać się wspólnej zabawy z nowym przyjacielem lub Twój tryb życia nie jest ustabilizowany, lepszym wyborem będzie młody kot.
I najważniejsze: jeśli szukasz kota o określonym charakterze, adoptuj dorosłe zwierzę. Charakter kota jest już ukształtowany i jeśli się zmieni, to niewiele. Nasi wolontariusze znają podopiecznych, obserwują ich na co dzień, mogą więc przedstawić Cię temu właściwemu przyjacielowi 🙂
Czy dorosły kot częściej choruje?
Wręcz przeciwnie – to kocięta mają znacznie niższą odporność i bardziej wrażliwy układ pokarmowy. Wymagają więc od opiekuna większej troski o ich zdrowie niż koty dorosłe.
Ale nie oszukujmy się, koty dorosłe, które trafiają do Stowarzyszenia Koty Sieroty, czasem bywają w kiepskim stanie. Niedożywione, wyziębione, schorowane. Wymagają wówczas bardziej intensywnej opieki weterynaryjnej i większego zaangażowania opiekuna. Jednak najczęściej do adopcji przekazujemy dorosłe koty już w pełni zdrowe, zaszczepione, przetestowane pod kątem chorób zakaźnych i wykastrowane. Taki kot, przy standardowej opiece, czyli dobrej jakościowo karmie i regularnej profilaktyce weterynaryjnej, może żyć w całkowitym zdrowiu przez długie lata.
Jak długo żyje kot?
I jeszcze jeden, dość trudny temat. Koty domowe, niewychodzące żyją średnio około dwudziestu lat. I taki czas trzeba zaplanować z pełną rozwagą. Zastanów się, w jakim wieku będziesz za kilkanaście lat, kiedy przypadną lata kociej geriatrii? Jak może wyglądać Twoja sytuacja w ciągu tego całego okresu? Oczywiście, nikt z nas nie jest wróżką, nie przewidzimy dziś z całą pewnością naszych losów i sytuacji na świecie w ciągu dwóch dekad. Jednak pewne wydarzenia są bardziej prawdopodobne niż inne: studia, plan przeprowadzki do innego kraju, emerytura…
Częstą obawą przed adopcją kota starszego jest to, że po krótkim czasie umrze. Będziemy szczerzy, tak bywa. Bywa jednak i tak, że adoptowany przez nas dziesięciolatek spędzi z nami kolejne dziesięć albo i więcej lat. Niezależnie od tego, jak długo czterołapny przyjaciel będzie z Tobą – prawdopodobnie będą to najlepsze lata jego życia. I to Ty możesz mu je ofiarować.
Adopcja dorosłego kota – warto!
Mamy nadzieję, że przekonaliśmy Cię, że adopcja starszego kota to naprawdę dobry pomysł. Jest jeszcze jedna ważna rzecz: dorosłe zwierzęta zwykle czekają na dom dłużej niż maluchy. Więcej też rozumieją, więc szybciej się poddają.
I tak naprawdę to właśnie Ty jesteś dla dojrzałego kota jedyną szansą na spełnione, szczęśliwe życie.

Tu czeka Twój nowy przyjaciel!
Poznaj naszych podopiecznych. Być może serce zabije Ci mocniej i to właśnie będzie początek jeszcze fajniejszej części Twojego życia.